Ziek zijn is beter en beter zijn is ziek.

Daar lig je dan, aan de vooravond van de 3e nacht achtereen in het ziekenhuis. Een waar record, al had ik die gister al te pakken. Tot op heden was een hele nacht de max, maar nu dus de derde op rij.

Dat betekend dat ik dus ook al 3 dagen hier door het ziekenhuis rondzwerf. De eerste dag duurde vanwege de opborrelende zenuwen erg lang. 's Ochtends een afspraak met de dokter en met op de afdeling, waarna ik mijn laatste potje vol mocht gooien in het AMC. Om 8 uur 's avonds terug in het AVL om de eerste zakken met vocht in het infuus te laten zakken. De eerste van minimaal 26 liter vocht danwel chemo in 6 dagen. Je zit dan ook continue aan een stromend infuus.

Dat heeft een aantal mindere gevolgen. Ten eerste loop ik de hele dag met die kapstok achter me aan door het gebouw. En die kapstok rijd graag tegen de deurpost, poten van het bed, poten van andere mensen, lift deuren en meer van zuks aan. Daarnaast moet ik elke keer als ik bij mijn bed weg ga, de stekker er uit trekken. Dat is opzich niet zo erg. MAAR. Omdat er continue vloeistof naar binnen stroomt, moet ik zeg maar best wel heel erg vaak naar de WC. Zeg maar twee keer per uur ongeveer. Knettergek word je er van als je elk half uur kabeltje los, wc in (deurpost, wcpot, wasbak aanrijden), zeiken, doortrekken, handenwassen, nog een keer doortrekken (Verplicht), wc uit, deurpost geraakt, bed geraakt, stekker er in. Nou dan heb je dus nog een kwartier over om niks te doen (=1 potje Fifa) en dan moet je weer.

Dan dag twee. Het gaat beginnen. Ik krijg gedurende de week in het ziekenhuis 2 soorten chemo op een dag, van dinsdag tot en met zaterdag. De eerste duurt een uur, de tweede 4 uur. Samen goed voor ruim anderhalve liter aan bende. Eerste soort, no problem! Tweede soort, wow.. stoned? Nee.. Gewoon warrig, moe, suf.. Kut, borrelende maag. Maar daar is de zuster al met een pilletje en het zakt weer weg. Dat warrige is wel kut, kom moeilijk uit mn woorden en vergeet wat ik aan het vertellen ben. Pas enkele uren nadat de hele lading binnen is komt de helderheid terug. Voor het slapen nog weer even een anti misselijkheids pilletje en de tweede nacht is een feit.

Tweede nacht sliep ik wel, gelukkig! Niet elke 5 minuten naar het klokje kijken op de antieke tv maar gewoon door knorren tot de wekker gaat om 2:15. Of tenminste, het is een alarm dat me uit mijn slaap trekt. De zak van mn infuus is leeg, ohja dat hadden ze verteld dat dit ronde deze tijd ging gebeuren. Zuster alarmknop indrukken, alarm op mn kapstok uit zetten, omdraaien en pitten.

En dan word je weer wakker gemaakt, godgloeie... Oh, ja natuurlijk, lekker doe maar een ontbijtje inderdaad. Het is half 8. Dat schiet tenminste op! Sorry voedsel mevrouwtje.

En zo'n nacht doet dus wonderen. Vandaag wederom misselijk geworden, maar voelde het eerder aan komen, dus eerder het pilletje gehad en ondanks de warrige kop trok ik het nu beter. Ook omdat de helderheid in plaats van twee uur na al een uur voor het einde van de zak met chemo terug kwam. Top! Elke dag een stapje beter!

Hmm, dat zal wel niet, het schijnt normaal te zijn dat je vanaf dag 3 (das morgen dus, maandag was dag 0) meer gaat merken. Nouja, we zullen het zien. Tegen de tijd dat ik mijn bed, de wc of de zuster onder gekotst heb zijn jullie, mijn trouwe lezers, natuurlijk de eerste die het horen.

Overigens krijg ik elke woensdag, 9 weken lang, nog gratis en voor niks een bonus zak met extra gave chemo! Duurt namelijk maar een half uurtje en je krijgt er mogelijk spierpijn en koorts van. Lang niet gek dus. Vooral omdat ik die net gehad heb en dus nergens last van heb.

Eigenlijk gaat het dus allemaal best wel prima tot nu toe. So far so good. Vaag, maar wel lekker hoor.

Dan nog even een mededeling uit de categorie feitjes op de achtergrond. Er is vorige week ook weer een scan gemaakt, als eik punt voor de behandeling. Mocht er wat te zien zijn, kunnen ze aan het einde vergelijken of het minder geworden is. Ook als er echter niks gevonden zou worden had er een behandeling met chemo gevolgd.

op deze scan bleek de lymfe klier tussen de aorta en de linker nier 2cm groot te zijn. Op de scan die begin september gemaakt is was deze zelfde klier slechts 1 cm groot. Duidelijk. Daar zit dus de uitzaaiing, die gaan we de komende 9 weken aanpakken. Uitzaaiingen hebben verder geen invloed op overlevingskansen (nog steeds praktisch 100%) en bij dit formaatje waarschijnlijk ook niet op de behandelduur. Ter vergelijking, uitzaaiingen op meerdere plekken in de longen geeft 4x een sessie van 3 weken.

De titel die ik boven dit stukje heb gezet klopt momenteel natuurlijk eigenlijk nog niet. Want ik voelde me topfit toen ik het ziekenhuis in ging, maar was eigenlijk wel ziek. En om beter te worden, maken ze je ziek. Maar daar merk ik dus nog niet bijzonder veel van. Hoe slechter ik me ga voelen, hoe beter het gaat is straks zo ongeveer het motto. Raar maar waar.

Voorlopig gaan we eigenlijk dus best wel lekker. Beter dan verwacht. De titel die ik boven dit stukje heb gezet klopt momenteel natuurlijk eigenlijk nog niet. Want ik voelde me topfit toen ik het ziekenhuis in ging, maar was eigenlijk wel ziek. En om beter te worden, maken ze je ziek. Maar daar merk ik dus nog niet bijzonder veel van. Hoe slechter ik me ga voelen, hoe beter het gaat is straks zo ongeveer het motto. Raar maar waar.

Ook het bezoek dat de afgelopen dagen geweest is doet me erg goed. Wel even belangrijk dat mocht je ook willen komen we dat even overleggen welke dag en hoelaat etc. Ze zijn hier niet heel moeilijk maar 10 man op de kamer wordt toch echt te gek.

Cheers,

Wiz