Na de Sundays ga je verder.. Up North. Gekkenhuis en weg is je geld.

Wat doe je als je van de Whit Sundays af komt? Dan zoek je een maat op die je uit je start week kent. Tom zat toevallig in Townsville en ook Kerim en Lex waren in die buurt aan het werk dus een prima moment voor een reunie weekendje. En dat meost gebeuren op het exotische eilandje Magnetic Island, voor de kust van Townsville.

Zo gezegd zo gedaan, en dus gingen Wim en ik samen met Tom naar Magnetic toe. Daar direct een roze barbie auto gehuurd voor 24 uur zodat we mooi het eiland konden verkennen. Scheuren met dat ding natuurlijk, politie voorbij vliegen met 100km/h waar je overal maar 60 mocht.. Gelukkig kon hij mn snelheid niet meten.

Ondertussen waren we ook een aantal bekenden van Fraser en Sundays tegen gekomen, onder andere John en Kizz. Ook met hun gigantisch veel lol gehad weer op Magnetic. Het verblijf duurde uiteindelijk 2 nachten langer dan gepland omdat we de drankspelletjes niet konden laten lopen. De mooiste was ring of fire aan de andere kant van het eiland waarbij we in anderhalf uur 12 liter goon naar binnen gegoten hadden met 5 man. Dat schoot aardig op dus.

Ook mooi was dat er een local van het eiland naar ons toe kwam bij het hostel met de vraag of we zin hadden om een potje te voetballen. En echt voetbal dus niet dat laffe Ozzie football of weet ik wat. Gewoon met je voet een ronde bal raken. Dat werk. Nouja prima toch, dus wij daar heen met 7 man, daar stond nog een man of 13 a 14 te wachten en er lag een schitterend voetbalveldje op ons te wachten. Andijk zou jaloers zijn op dit biljarlaken. (Oke het was waardeloos maar nog altijd strakker als dat van Andijk). Mooi voetballen dus en ondertussen had die knakker ook nog een mooie hoeveelheid pils en eten voor ons gehaald dus we waren van alle gemaken voorzien. Gratis pils is namelijk nooit weg. Net als gratis eten trouwens.

Na 4 dagen op Magnetic vonden Wim, Daniel, Annemarie en Manon het wel tijd om het eiland te verlaten en zo op dinsdag naar de harddraverij van Townsville te gaan. Nu is het traditie dat iedereen daar in pak/jurk loopt dus Daniel had voor 35 dollar 5 pakken op de kop getikt in een tweedehands zaakje en zo konden we geheel in stijl heen.

Daar aangekomen bleek dat onze box met Goon niet mee naar binnen mocht. Treurig momentje, maar een oplossing was al snel gevonden. Effe om de hoek op het parkeerterrein die box weg gieten met zn allen. Top idee! Toen de beveiliging ons kwam vertellen dat we daar niet mochten drinken ging de laatste slok net naar binnen dus dat kwam allemaal precies goed af.

Daarna naar binnen, beetje naar die paarden kijken enzo, paar biertjes drinken.. En wat moet je na een paar biertjes? Juist, zeiken. Dus ik sta mooi te pissen, zegt die kerel naast me 'Beetje geluk met het wedden?' 'Nee, ik heb nog niet gewed, ik heb de balle verstand van paarden dus ik zou niet weten op welke knol..' 'Dan zou ik nummertje 6 pakken komende race hier.' Wajaaaa waarom niet he, 10 dollar op dat peerd. Zal je net zien, wint die snuiter dus ook nog gewoon met een neuslengte verschil. Dat was 50 dollartjes in de pocket! Zo zie je maar, vertrouw altijd de kerel die naast je staat te pissen.

Na de paardenraces kwamen we terug bij het Hostel Kizz en John weer tegen. En we besloten ook om samen met hun verder te gaan naar Mission Beach. Daar zouden John, Wim en ik onze skydive gaan doen dus dat konden we natuurlijk dan samen gaan doen. Uiteindelijk zijn we vanwege slecht weer eerst doorgereden naar Cairns met deze jongens en hebben we vanaf daar de Skydive gedaan. Maar dat verhaal stond al online dus geen herhaling op wisisweg.blogspot.com.

Cairns dus. Schitterend. Ik denk dat ik daar in 2 weken een aanzienlijke hoeveelheid van mn geld er door heen gejaagd heb. Wat een feest daar elke dag. En wat een drankspelletjes. En wat een kroegen tochten. En wat een kussengevechten elke nacht weer, hoorde je John (uit Zweden) ineens heel hard 'KUSSENGEVECHT', in het Nederlands dus, schreeuwen en dan ging het weer te keer. De nacht voor de skydive sliepen we door die ongein maar een uurtje. Schitterend, echt genieten. Helaas kwam hier een einde aan de tijd met Kizz en John omdat ze naar Nieuw Zeeland vlogen. Mooie tijd met die gasten gehad en dat gaat vast nog wel een keer gebeuren.

Ik heb daarna mn PADI duikcursus gedaan in Cairns. Duiken is echt super vet. Had er in het begin helemaal niet zoveel verwachtingen bij maar eenmaal begonnen was het echt super. Het 'zweven' onder water is echt heel apart en het koraal plus alle beestjes onder water zijn ook super. Foto's staan online dus geniet van wat ik daar allemaal gezien heb. Gelukkig kunnen jullie het met foto's doen trouwens want als je het zelf doet levert dat een gigantische oorontsteking op en daar word je wel effe zuur van. Paracetemolletjes vlogen t barsie (wat overigens alles mee valt want ik weeg nog steeds net zoveel als toen ik van huis ging, 83 kilo ongeveer) in.

Op zondag was ik klaar met duiken en haalde Wim me op om naar Mareeba te gaan. Daar hebben we werk gevonden in de veelbelovende Mango Branche. In deze branche is het de bedoeling dat je de mango's van de bomen af trekt met een pickstick ( :-D ) en in de machine dondert. Klinkt allemaal heel ingewikkeld en dat is het ook, daarom hebben ze intelligente jongens als ons gevraagd om dit werk te doen.

Je merkt al, 6 dagen plukken en je brein begint af te sterven. Het ergste is nog dat je geen ipodje aan mag hebben en dat die machine zoveel lawaai maakt dat je voor geen meter met elkaar kan ouwehoeren dat je dus continue gesprekken met jezelf aan het houden bent. Bizar!! Al vermaak ik me prima met mezelf trouwens. Ik zou wel 9 maanden met mezelf door Australie kunnen reizen.

Nog even wat financiele details dan maar, dat plukken gebeurt 10 uur per dag, a 18,25 (ofzo) bruto per uur. Dat betekend netto iets van 155 dollar per dag. We willen 11 dagen werken, dus dat is 110 uur, dus dat is zo'n 1700 dollar netto. Niet verkeerd natuurlijk.

Komende donderdag zijn we klaar, dan staat Cape Trib en de Waterfall trip road ding op het programma om vervolgens nog effe een laatste keer in Cairns te pilzen en vervolgens volgas naar Alice Springs te scheuren. Vanaf Townsville naar Mount Isa (Halverwege) is het ongeveer 800 km. Dat rossen we dus mooi effe in een dagje dan schiet het aardig op. Volgens Neil, onze hostel eigenaar momenteel, is er tussen Towns en Isa toch geen reet te beleven dus mooi door scheuren met het falconnetje. Al moeten we wel nog even wat maatregelen nemen om ook daadwerkelijk op de plaats van bestemming aan te komen. Zo moeten we wat jerricans voor benzine en water, hondenfluitjes voor op de auto om kangaroo's en walibi's af te schrikken een 12v koelbox/koelkast voor in de waggie en een krat pils. Oh en de auto moet nog gecheckt. Maar daar gaat Wim over want zuks heb ik allegaar geen verstand van vezelf.

De groeten en ik laat wel weer eens wat horen. Of niet. Je weet het niet. Oh en mocht je Skype hebben en het lijkt je really fucking amazing om met mij te beeld bellen, voeg wisisweg effe toe aan je skypelijst en wie weet komt het helemaal goed! Woooooooooooooow!

Skydiving.. Fucking Amazing...

A realy short blog this time, don't have much time but see this amazing video of me jumping out of a plane. It was fucking amazing. I love it and will definatly do it again. Fuck yeah! 14.000 feet baby! (Thats almost 5km)

First two seconds you'll think 'Fuck what is happening!! ' And then, WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOW Amazing!!!

Enjoy...