Great Ocean Road to our Great Melbourne Life!

Na de Outback beland je automatisch in Adelaide. Aardig stadje, waar we even een paar dagen het nachtleven verkend hebben. Vervolgens verder naar de Great Ocean Road. De kustweg tussen Adelaide en Melbourne.

Heerlijke route om eens lekker te scheuren met de auto trouwens. Mooi bochtig, snelheid varieert tussen de 20 en 100 km/h. Geinig dus. De twee Duitse chicks konden dat minder waarderen overigens, want die waren allebei beroerd toen we aankwamen =)

Helaas troffen we het niet met dit stukje Australie. Ajax - Feyenoord werd afgelast en wij hadden geregeld regen. En als het regent wil je niet de auto uit om naar de, overigens prachtige, kustlijn te kijken. Gelukkig is het als daytrip vanuit Melbourne ook goed te doen, dus dat kunnen we altijd nog een keer gaan doen.

Dan het grote Melbourne nieuws van de week! Na aankomst gingen we direct opzoek naar een shared house in Melbourne. Omdat we hier een week of 6 willen blijven is het lekkerder om een eigen huisje te hebben. Dan kan je een tijdje uit een kast leven in plaats van uit je rugzak. Want dat is toch niet ideaal.

Via Gumtree verschillende opties gevonden en al snel stonden we bij het eerste huis op de stoep. Wat een tering zooi zeg, etensresten OVERAL, beeeeeeeeeergen afwas OVERAL, een groen zwembad... Ehh heb je nog meer plekkies die we kunnen bekijken? Dat had Guy wel. Toen kwamen we ergens waar het zo mogelijk nog erger was. Ramen die ingegooid waren, geen bedden maar slechts een matras op de grond, gaten en scheuren in de muren. Afijn. Wij zagen dat niet helemaal zitten.

Maar Guy de jood bleek nog 2 opties te hebben. Daar moesten we zelf maar even gaan kijken. Eerste optie, direct al een stuk beter en dichter bij het centrum van St Kilda. Ook nog maar effe bij die volgende kijken. Prima! Huis met 15 bedden, grote woonkamer, prima keuken, niet zo smerig als de andere huizen en we konden hier een kamer voor ons tweeen krijgen voor maar 140 dollar per persoon per week. Doen dus.

Dus daar zitten we dan nu, in ons eigen shared house. Stuk beter als een hostel. Vanavond meteen maar even vieren door een biertje te doen met Kees en Martijn de hopers. Hopelijk weten de mannen zich nu wel in te houden en de goon in de maag, daar waar het hoort. Wim is in iedergeval weer een beetje wakker geworden na eergister. Dat is dan weer positief.

Cheers, de groeten vanuit Australie, daar waar het leven goed is!

PS: Waarschijnlijk binnekort een baan als verhuizer. Ook niet verkeerd.

Outback Jack...

Daar gaan we dan, weg van de Oostkust om de outback van Australie te ontdekken. Een stuk ongerepte natuur, woestijn en meer van dat werk. En lange afstanden, voornamelijk lange afstanden. Dag een hadden we 550 kilometer te pakken, om op de tweede dag meteen maar even dik 1000 kilometer te toeren in onze dikke bak.

Slapen doe je in de auto, op een parkeerterrein ergens langs de weg, eten bereid je op een gasstelletje, water drink je uit een 10 liter tank en pils uit de met ijs gevulde koelbox. Cruise control is erg lekker als je de hele dag rechtdoor rijd trouwens, gemiddeld 140/150 km/h dus dat schoot wel lekker op.

Na een paar dagen kwamen we in Alice Springs aan. Weer even in een bed slapen, lekker hoor na een paar dagen auto. Rond Alice heb je de West McDonalds Ranges en iets verder naar het zuiden Uluru, Kings Canion en The Olga's. Zeer bijzonder allemaal. Vooral Uluru is apart. Volledig vlak land en vervolgens ineens een gigantische steen daar midden in. Heilig is dat ding ook nog voor de abby's en van dat volk mag je er ook geen foto's van maken. Van de Ozzie overheid wel, dus toch maar doen. Sinds wanneer wordt een heilig íets'trouwens minder heilig als je er een foto van maak? Rare jongens die Australiers.

Verder naar beneden dan maar, uitgestrekte vlaktes, helemaal niets gewoon. Het lijkt 010 wel. Tot dat we in Coober Pedy aan kwamen. Daar trekken ze Opal uit de grond, grootste Opal velden ter wereld liggen daar. Maar omdat het er in de zomer tot 50 graden kan worden hebben ze het hele dorp onder de grond gebouwd. Geniale oplossing natuurlijk. Wij sliepen dan ook in een grot, 6,5 meter onder de grond. Nadeel van dit dorpje: De kroegen gingen verdomme om 10 uur 's avonds al dicht. Slopend, want we waren zelf bijna door ons pils heen.

Het is moeilijk om te beschrijven hoe de Outback echt is. Het is heel veel hetzelfde maar toch continue anders. Mooie ervaring om daar doorheen te rijden. Ik denk dat jullie het maar met de foto's moeten doen verder. Of vlieg zelf deze kant op.