Daar zijn we dan eindelijk met een lappie tekst uit Australie, het altijd zonnige en warme Australiewaar de sky de limmit is. Waar je geniet met een grote G en de bomen tot de hemel reiken.
Allereerst de groep waarmee we richting Down Under gingen, in het vliegtuig leerden we elkaar allemaal kennen en bleek direct dat we in de groep van 19 personen maarliefst 8 West Friezen hadden. Slap ouwehoeren en pils zuipen was dus het streven. Dat ging ons prima af, alleen konden de lieftallige stewardessen van Catay het minder waarderen en hadden ze ons niet echt verwacht dus al snel was het bier er doorheen. En dan is het nog een heel eind naar Hong Kong. Hong Kong is trouwens een hele apparte stad. Een totaal andere wereld, waar je je ogen uit kijkt. Wel heel bijzonder om te zien. Smalle straatjes, heul veul spleetogen en onderhoud aan gebouwen beperkt zich tot de 2e verdieping. Gelukkig konden we na een uur of 16 weer richting het vliegveld om de reis te vervolgen naar de bestemming waar het allemaal om draait. Australie, Sydney om precies te zijn.
In Sydney werden we opgevangen door twee schatjes van Australian Backpackers, Marleen en Sandra. Gezellig meiden die ons de eerste 5 dagen wegwijs maakten aan de andere kant van de wereld. Uiteraard werd er de eerste avond direct een biertje (Dat is duur hier!!) gedronken in onze (bleek later) stamkroeg O'Maelley's. Ook de volgende dag, de regel dag, eindigden we weer in die kroeg, maar vielen we al snel half in slaap. Dus maar richting het Hostel om een goede nacht te maken. Hoe laat je er ook in gaat en hoe moe je ook bent, door die verdraaide jetlag word je evengoed alweer vroeg wakker, rond een uur of 7. En voor de gene die mij een beetje kennen, dat is vroeg, dat is heel erg vroeg. Normaal start ik pas tegen de middag een beetje op.
De derde dag hadden we een haven cruise met een picknick op het strand, waar Marleen, de reisleidster dus, door de West Friezen in het water gegooid werd. Doorweekte kleren waren het resultaat, maarja, dan had ze maar een bikini aan moeten doen. Niet onze schuld.
Over de West Friezen, twee gasten uit Obdam, eentje uit Berkhout, eentje uit Heerhugowaard en natuurlijk ook Andijk West, konden het prima met elkaar vinden. Als we 18 uur wakker waren op een dag lagen we er ongeveer 16 slap van het lachen. De rest van de groep snapte het dan wel niet maar wij, Kerim, Lex, Tom, Danny en ik hadden de grootste lol.
Zondag maakten we een tocht naar de Blue Mountains. In een woord: Schitterend. Het is neit te beschrijven hoe mooi dit natuurgebied is. Kijk dus vooral de foto's of grijp je kans en boek een vlucht naar Australie om het met eigen ogen te bekijken. Hoogtepunt van de dag was de trap van 1000 treden omhoog waar je opslot rechtsaf kon en zo bij de waterval uit kwam. Daar kon je op staan en daar werd de mooiste plaat van de dag geschoten.
We hadden besloten dat het leven in Sydney wel erg duur was. Je gaat even de stad in, haalt even een broodje, even dit, even dat. Het geld vliegt je zak uit. Na wat rondvragen begrepen we dat we richting Nelson Bay moesten vertrekken, om daar even volledig te chillen voordat we weer in Sydney terug zouden komen voor DefQon One. Maandag dus de bus gepakt en die kant op gereden. Maar daar over later meer....
Ohja, dan nog even de prijsvraag van de week. Ik moet een nieuwe naam hebben. Want al die achterlijke buitenlanders hier kunnen Marijn niet uitspreken. Dus, verzin een nieuwe naam voor Manderijn en win prachtige prijzen! yeah!
No worries, everything s gonna be alright. See ya lads.
.JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten